Herdi Pamungkas

• Lalakon Sangkuriang Nyaleg, karangan Herdi Pamungkas mangrupa carita rékaan nu jauh tina kanyataan. Boh ngaran tokoh atawa tempat sadayana fiktif. Ieu carita diserat tujuannana taya sanés lintangti hiburan.
• Lalakon Saméméhna, Léngkahna muru ka handapaeun tangkal anu rada hieum, handapna cukuo didadamparan ku daun anu gararing nu murug. Golédag ngagoler. Teu ngingetkeun urusan bahaya jeung teu bahaya anu penting mah bisa saré.

REUP, peureum, teu kungsi lila ogé kérék nyegrék ngaran-ngaran geus capé tea hamo teu tibra.

“Mang, geus hudang?”

“Saha?” Sangkuriang ngoréjat.

“Kuring, Riweuh!”

“Wayah kumaha ieu?”

“Wanci naneut moyan, Mang!”

“Aya naon atuh wayah kiwari, Lur? Karék ogé reup kula saré,”

“Naha karék reup, Mang. Peuting ka mana waé atuh lain dipaké saré?”

“Dipaké ngalamun jeung mikir,”

“Mikir waé jeung ngalamun atuh. Leuheung upama hasil ngalamun éta ditulis bisa jadi tulisan atawa dongeng, lumayan?”

“Lumayan?”

“Geus lah ulah ngabahas anu kitu! Naon maksud wayah kieu ngahudangkeun?”

“Beu, teu solat, Mang!”

“Solat naon?”

“Subuh,”

“Acan,”

“Gusti, wayah kieu acan solat subuh?”

“Tong dibahas, Lur!” omongna.

“Dulur naon maksud gegedor ka imah wayah kiwari? Nyaho ti saha imah kontrakan kula?”

“Tukang parkir nuduhkeun! Wayahna tulungan kuring, Mang!”

“Tulungan naon deui?”

“Rama Bargawa arék kadieu,”

“Apal ti saha, Lur?”

“Pamajikan bieu nga WA!”

“Sanghareupan, ulah ku méok méméh dipacok!”

“Teu nanaon ari jeung Mamang mah nyanghareupannana,”

“Sok, engké ku kula disampeurkeun lamun bener manéhna datang ka dieu!”

“Siaplah lamun kitu mah, Mang!” bungah.

“Jung, tungguan di hareup, Lur! Mapag boga musuh téh du tempat anu lega, ari teu bisa gelut di jero endog mah!”

“Anéh-anéh waé gelut di jero endog sagala. Acan gelutna capé, saméméh gelut capé ti heula mikiran kumaha carana asup ka jero endog. Kaburu boborot mantén,”

“Teu kapikiran mah geus wéh teu ku maksakeun di jero endog. Di hareup wé jung ambéh lega. Di baturan ku tukang parkir!”

“Heug ari kitu mah! Ngan oncom…éh omat,”

“Ulah ngabodor garing siah! Moal aya nu nyeungseurikeun barina ogé!”

“Maksud téh ulah telat ka hareup lamun musuh datang!”

“Moal, Lur! Kula datang di mana ki Dulur ka déséh!”

“Jangji!”

“Heueuh!”

“Siap!”.***

Hanca….